Ik ben helemaal niet zo gebrand op het fotograferen van Nijlganzen. Het zijn er zoveel. Maar deze kwamen vlak onder mijn neus staan praten. Vooral die achterste had het hoogste woord. De voorste mompelde er af en toe een beetje tussendoor, het ging maar door. Hele verhalen hebben ze vlak voor mijn voeten staan te vertellen.
Vanmorgen toch weer even naar het reigereiland. Het was er nog steeds opmerkelijk rustig.
Zouden de jongen nog niet tevoorschijn zijn gekomen want ik neem aan dat er dan veel meer gevlogen zou worden om ze te voeren.
En dan is het alweer vrijdag. De weken vliegen voorbij. Zei ik dat al niet eerder? Nou ja maakt niet uit want iedere keer verbaast het me weer dat het weekend voor de deur staat. Ik wilde deze week weer wat schilderen. Eerst dacht ik dat het niets meer zou worden maar ja het is toch nog gelukt en ik zette weer wat werkstukken op mijn schilderblog.
http://ellyvandoorn.blogspot.com/
En nu vanmiddag ga ik er weer een bijzetten want daar werkte ik zojuist nog aan.
