Meerkoetje.

 Ik begin echt weer zin te krijgen in de fotootjes. We zijn zojuist even naar park Sonsbeek gegaan en hebben er een paar opnamen gemaakt. Ik ben al zo lang niet meer de deur uit geweest. Het was net alsof ik na een langdurig ziekbed weer voor het eerst buiten was. Dan lijkt alles weer als nieuw en wat geniet ik daar dan dubbel van. 

Ik dacht dat ik niet zoveel fotootjes had gemaakt in dat uurtje maar het viel toch nog mee en nadat ik ze had bekeken en de slechte had weggegooid, bleven er toch ook nog een paar over. 

Ook ben ik aan het experimenteren geweest om ze wat makkelijker en sneller te verkleinen zodat ik niet binnen de kortste keren een te hoge kwaliteit oplaad en dan geen geheugen meer heb om het blog verder te gebruiken.

Hier alvast de eersten. Ik vond de kleuren wel mooi. Saai zouden mijn kleinkinderen gezegd hebben toen ze een bepaalde leeftijd hadden  toen was alles saai.  Maar ik heb ook nog andere gemaakt hoor want ik denk dat de vogeltjes al behoorlijk aan het voorjaar beginnen te denken zo hier en daar. Ja alles gaat echt gewoon door. 😉

 

Opvliegers

 Gewoon een paar foto's omdat ik deze blog ook daarvoor wil gebruiken.

sneeuw op komst?

Ik zie niet zoveel bomen vanuit de kamer. Aan de ene kant rondom park en bomen aan de andere kant een appartementen flat. Maar dit stukje lucht was wel even de moeite waard voor een foto 

Niet meer mijn verantwoording

 Alweer vrijdag met het weekend voor de deur. Zo vreemd dat ik dat toch altijd weer een fijn gevoel vind. Nu we beiden dagelijks thuis zijn zou dat geen verschil ,meer moeten maken maar dat weekend zit er zo ingebakken..  Lekker een heel weekend voor jezelf. 

Natuurlijk zijn er door de week ook altijd weer dingen die gedaan moeten worden. Vroeger ging ik dagelijks naar mijn moeder. Ze was zo goed als blind de laatste jaren en gewend dat ik iedere morgen even bij haar kwam kijken. Ik durf niet te ontkennen dat die dagelijkse zorg soms weerstanden bij me opriep. Ik zou me er nu bijna voor gaan schamen na al de liefde die ik van haar heb mogen krijgen.  En nu mijn schoonmama ook in een fase van mantelzorg terecht is gekomen ben ik heel blij daar de verantwoordelijkheid niet over te hebben.  Als enig kind stond ik er bij mijn moeder alleen voor. Nu zorgen Fer en zijn zus en broer voor het wel en wee van ma en dat is goed. 

In dat opzicht heb ik dus een heerlijk rustig leven gekregen zonder veel zorgen aan mijn hoofd. En daar geniet ik van. Ik heb alle tijd me uit te leven met mijn schilderen, fotograferen, boeddhistische oefeningen en theosofische studies waar ik allemaal echt van geniet. 

Nu las ik weer een heel stuk van Krisjnamurti over het belang van jezelf te leren kennen. Waarin  hij zoals gewoonlijk alle autoriteit van religie, filosofie en andere zaken afwijst. Ik ga daar wel weer eens iets over schrijven op https://ellyseigenwijze.blogspot.com/  Zo boeiend om een beetje door te krijgen hoe dat bij mij binnenkomt en ik de verschillende theorieën toch in mij zelf een plek kan geven en er mijn voordeel mee kan doen op basis van mijn ervaringen en behoeften.

Een fotootje van vlak voor Corona. Op weg van Arnhem naar Zutphen over de provinciale weg.