Ik kom de winter wel door

 Al een tijdje niets meer geschreven. Ik heb ook niet zoveel te melden dacht ik. Griepprik gehad en daar door voelde ik me waarschijnlijk ook niet zo goed de laatste dagen maar nu komt mijn energie weer terug merk ik en daar ben ik blij om. 

Verder ben ik begonnen met nieuwe cursussen via Zoom en daarvoor 'moet' ik veel lezen en ben ik druk geweest om de boeken en readers op een makkelijke manier in mijn tablet reader te organiseren. Dat leest makkelijker voor mij dan op papier. Ik kan vergroten en de contrasten zijn hoger. Dat kan allemaal met aantekeningen en bladwijzers erbij maar ik ben er nog niet helemaal op en top handig mee. Oefening baart kunst zullen we maar zeggen. Het scheelt, ik vind het allemaal erg leuk om te doen. Ik doe het liever dan huishoudelijk werk want daar wordt ik moe van. 

Soms denk ik ís dat nou normaal dat ik zo vreselijk snel moe ben of zou het ook tussen mijn oren zitten en de weerstand die ik tegen lichamelijk werk heb een rol spelen. Of misschien is het wel andersom. Ik weet het niet en heb ook geen zin om me moe te maken met dingen die ik niet graag doe. Maar goed, mijn energie is weer wat beter en dan kom ik vanzelf toch weer iets meer in beweging.

Nu heb ik een heerlijk plekje gecreëerd in het hoekje bij het raam. Extra stroom aangelegd om alle digitaaltjes en lampjes aan te sluiten. Alles rondom me gedrapeerd en kan ik vanmiddag helemaal klaar zitten voor de zoomcursus die op het programma staat. Zie ik weer mensen die ik lange tijd niet meer gezien heb. En zo is het met al die cursussen die nu digitaal worden gegeven. Een uitkomst. Ik hoop dat ze ook na de coronatijden ermee door zullen gaan.

Tja en schilderen he. Heerlijk daarvoor heb ik nu weer een ander plekje in de kamer gevonden want het wordt te koud in de serre. 

Ik kom de winter wel door.

Deze maakte ik digitaal op mijn nieuwe telefoontje/ 

Gelukkig heb ik nu wat meer geheugen.

Heb ik wel nodig hihihi

Terug naar de orde van de dag

 Eigenlijk schrijf ik nooit over Corona. Vreemd. Misschien omdat ik het niet zo dringend vind er mijn mening op los te laten. Ik zie er zoveel over op TV en daar hoef ik me gelukkig niet voor af te sluiten omdat ik het niet aan zou kunnen zien. Het houdt me op de hoogte van de toestand en ik leef erg mee met iedereen die er  grote problemen mee heeft en het ziek zijn te verduren krijgt of juist de eenzaamheid of het zelfs niet overleeft. Maar ook en vooral de zorg die er naar mijn idee behoorlijk mee opgezadeld is.  Zij moeten steeds maar weer alles geven om ons van dienst te zijn. En dat is een vreselijk hard gelach. Zij lopen in de hoogtijdagen van de crisis op hun tandvlees.

Ja nu ben ik er dus toch over begonnen en zal ik verder schrijven hoe ik erin sta. Nou gewoon ik leef erin mee en zie alles gebeuren. Ik merk dat ik er niet angstig of gestrest  van word. Het leven gaat  door op een lager pitje, dat wel. Nou ja, eigenlijk is dat ook niet zo want er komen weer allelei andere dingen voor in de plaats. Voor corona gingen we wat makkelijker naar openbare dingen zoals musea en ander dingen. Nu zoeken we  uit waar het niet druk is en als het toch druk is maken we rechtsomkeer. Maar meer zijn we gewoon thuis. Intussen worden mijn boodschappen thuisbezorgd en daar heb ik me nu helemaal op ingesteld. 

Verder brengt het mij ook nieuwe dingen/. Vooral via de Zoom. Ik heb nu veel meer Zoom contacten of whatsapp en ik vind het heerlijk. De laatste jaren ging ik er s avonds niet meer uit, daar had ik geen zin in en nu worden de cusrsussen die ik graag deed met de zoom aangeboden dus kan ik weer heerlijk mee gaan hobbelen.  Ik krijg het steeds drukker. Ik mag wel oppassen dat ik niet overspannen word 😅. Door zoom heb ik meer het gevoel er weer bij te horen.

Verder zijn mondkapjes hier (nog) niet verplicht en draag ik ze (nog) niet maar als ze verplicht worden zal ik ze zeker dragen. Een boete betalen vind ik zonde van het geld en als het toch beter beschermd heb ik er eigenlijk niets op tegen.

Ja de wereld is veranderd zoals alles doorlopend in  erandering is als er niets zou kunnen veranderen waren we pas echt ver van huis en dus moeten we er het beste maken van al die veranderde omstandigheden. 

Ik kan me veel dingen voorstellen zoals wanner ik jongelui hoor zeggen:

Dan zie ik al die oudjes op terrasjes zitten en op stap gaan en ik kan niet eens behoorlijk mijn studie met studiegenoten doen. 

Ik kan me de frustratie van jongelui wel voorstellen en heb er helaas geen oplossing voor. Zelf zit ik niet zo vaak op een terrasje, misschien komt het daardoor dat ik niet weet wat een oplossing zou zijn. Ik heb daar ook geen behoefte aan en kan me prima thuis vermaken. Ik kom zelfs tijd te kort. Vooral met al het leesvoer dat ik nu weer heb door die cursussen. Heerlijk. Ik heb dus goed praten. Kan me er goed in schikken en heb begrip voor alle frustraties rondom. Maar het meest treft mij toch de mensen in de zorg. Zij krijgen deze nieuwe golf toch maar weer voor het grootste deel over zich heen. en daarom zal ik heel voorzichtig zijn en doen wat van mij gevraagd wordt. 

En natuurlijk komt daar een stukje eigenbelang bij want ik wil toch als het ff kan nog een poosje verder ook al voel ik geen enkele angst tot nu toe als ik erover nadenk dat mijn leven misschien nog maar heel kort zou kunnen zijn. En ik hoop dat die rust ook aanwezig zal zijn als ik er echt voor kom  te staan.

Nou dit is wel weer genoeg en ga ik weer over tot de orde van de dag en de fijne, mooie of intessante dingen doen die ik allemaal nog hoop te  kunnen doen zolang als het mogelijk is.

Ik fotografeerde ze niet alleen maarheb er ook de verfkwast op los gelaten. Op de Hoge Veluwe stond nog amper een klein bloempje en het vuurvlindertje snoepte er nog steeds van. Zo is het leven.

 .

Sjonge jonge

 Wat ben ik toch bezg de laatste tijd. Van een blogje schrijven komt niet veel. Ik ga weer verschillende cursussen volgen en moet daar veel voor lezen. Verder zijn we veel aan het fotograferen en die fotootjes komen op het fotblog of facebook en ben ik regelmatig aan het schilderen. Nou dat is alles bij elkaar heel wat. Ja en dan schiet het blogjes schrijven en reacties plaatsen er weer bij in. 

Alles op zijn tijd zullen we maar zeggen.  Hier even een fotootje bij plaatsen en dan vanavond de eerste zoom cursus over het grote standaard werk van Blavatsky. 

Dat deed ik jaren lang al eerder maar daar raak ik nooit op uitgekeken. En nu lekker met de zoom. Hoef ik de deur er niet meer voor uit. Heerlijk.

Schilderen, mijn lust en mijn leven

Dat is nog eens leuk.

Ik heb een prachtig nieuw telefoontje en ben er al een tijdje heel druk mee. Alles erop wat voor mij belangrijk is. Leuk werk vind ik dat en ik geniet ervan. 

Het betekent wel dat andere dingen naar de achtergrond verdwijnen zoals Blogger. Maar dat komt wel weer. 

Nu ontdekte ik dat er een prachtige groothoeklens opzit. Dus even uitproberen.

En nu ook even de Blogger app erop gezet in de hoop dat ik de fotootjes ook rechtstreeks kan delen. Daar kijk ik dan naar in een volgend blogje