Lui, luier, luist.

Ik heb het idee dat er de laatste tijd maar zo weinig uit mijn handen komt. Of dat ook iets met corona te maken heeft...? ik weel het niet. Ik kom er zelfs niet aan toe om een loopje te maken en dat is niet goed. Eigenlijk zou ik mezelf eens een schop onder mijn achterste moeten geven misschien ben ik dan weer een beetje vooruit te branden.
Het liefste doe ik gewoon de voor de hand liggende dingen, hang een beetje op de bank met computer en tablet, lees hier en daar wat ook voor  een cursus moet dat, wat ik zelf dus ook heerlijk vind. Ik kom nog maar weinig aan schilderen toe maar verveel  me geen moment. Toch voel ik me steeds luier. Raar maar waar.
Vanmorgen MOEST ik dan weer even. Nou ja.... moest. Ik vond het heel leuk. Een koffieochtend met kunstenaars uit de wijk. Dat deden we de laatste tijd via zoom van een ander merk trouwens maar dat maakt niet uit, we zagen en spraken elkaar. De stoelen waren buiten gezet bij lokatie spatie en de meesten had ik nog niet in levende lijve ontmoet. Toch een aparte gewaarwording en ik realiseerde me dat ze er toch een beetje anders uitzagen dan ik verwachtte.  Heel apart. Het was een gezellige morgen met weer nieuwe kennismakingsgesprekken totdat de bui los barstte. Het leek wel een natte moeson. We schoven onze stoelen onder de overkapping en daar was, op een rijtje nog genoeg ruimte om de afstand te bewaren. Ik ben benieuwd hoe het de volgende keer gaat. 

Van die hoosbui staat een filmpje op Facebook maar dat krijg ik helaas hier niet geplaatst. Het is waarschijnlijk eigendomsrecht van de eigenaar. Nou dan hier maar een tablet tekening.

toch een fotootje gevonden

0

Boekjes maken

O en dat zou ik in de blijdschap gewoon vergeten. Vanmorgen naar de KWA geweest. Het was de laatste bijeenkomst van het jaar en we zaten in een grote kring met afstand buiten. Het was goed elkaar weer te zien. Helaas zijn er ook zieken in de groep, geen corona maar kanker en dat is heftig. We hopen dat ze er goed doorheen komen. We hebben elkaars werk van de laatste tijd besproken en dat is leuk en inspirerend.

Vanaf 31  augustus zijn er allerlei maatregelen genomen door het bestuur en wordt het weer mogelijk in kleinere groepen samen te werken. Zelf weet ik nog niet of ik eraan mee wil doen maar de mogelijkheid om via wattsapp aan te sluiten bijft ook een  mogelijkheid.

Ik ben boekjes van mijn werk aan het maken. Van de schilderijen die ik op A3 maakte heb ik nu een boekje gemaakt door het werk op A4 formaat te vouwen en ruggelinks tegen elkaar te plakken. Van het werk op A4 maakte ik op dezelfde manier een A5 boekje. Leuk om te doen en ik ben blij met het resultaat.

Een kleine impressie.

Helemaal blij

Ik ben vanmiddag naar de oogarts geweest voor een controle aan het linkeroog die de staar operatie heeft gehad. En wat ik al vermoedde bleek een feit te zijn. Het zicht ik mijn linkeroog is verbeterd en van 20% naar 45% gegaan. Nu is het wachten op de operatie voor het andere oog.
De professor krijgt de gegevens door en als dat oog stabiel is gebleven, krijg ik binnenkort de operatie aan het rechteroog.

We gaan het letterlijk en figuurlijk zien.

De oude kwaal

Ja het gaat wel weer een beetje. Die darmen zijn  na een lange en rustige tijd  vaker moeilijk aan het doen en vannacht werd ik badend in het zweet wakker. Zelfs in de overgang heb ik daar geen last van gehad maar daar heb ik tegenwoordig regelmatig hinder van en het wordt duidelijk door de darmen veroorzaakt.

En vanmorgen was het goed mis. Pijnlijke krampen en dan breng ik langere tijd en met tussenpozen  de ochtend op de badkamer door. Gelukkig was dat niet vannacht. Het voelt als een vlaasontsteking maar dan in de endeldarm. Ik kreeg er zetpillen voor maar gelukkig had ik er lange tijd geen last van en nu zijn ze over de gebruik tijd. Dan maar paracetamol. Misschien wel beter met mijn ene nier want ik las dat die medicatie niet zo best voor de nieren is.

Ik geloof dat ik nu hopelijk het ergste gehad heb/ We zullen zien. En dan gewoon weer kalm aan want de energie is even helemaal verdwenen.

Gisteren was ik al zo lusteloos zonder enige reden dacht ik en ben vroeger dan normaal naar bed gegaan. Een goed teken is dat ik nu niet meer lusteloos ben en overal zin in heb. Ik zou wel willen schilderen en allemaal andere leuke dingen willen doen maar doe het toch maar even kalm  aan en hang lekker op de bank met de laptop op schoot te tikken. Dat doe ik ook graag en de WTW blaast er lustig op los dus het is hier goed uit te houden en heerlijk als er dan even helemaal geen pijn meer is. Wat voel je je dan een ander mens.