Mogelijkheden genoeg

Vannacht weer een kapje op mijn oog geplakt. Dat is niet zo'n probleem, maar die pleisters er de volgende morge n aftrekken . pffff. En dat oude vel trek je er bijna mee vanaf foei foei. 😁. Nog een nachtje dat voorzorgsmiddel zodat ik niet in de slaap in mijn oog ga wrijven en dan mag ik ook mijn haar weer wassen.

Dat doe ik altijd dagelijks onder de douch maar ben nu tot de ontdekking gekomen dat dat eigenlijk niet noodzakelijk is. Vroeger had ik een heel vette huid en moest het wel anders had ik dagelijks slierten haar op mijn hoofd. Maar zoals normaal is er niets dat hetzelfde blijft, ik niet en mijn huid ook niet. 

Wat is het toch een zegen niet alleen te zijn maar een lieve partner te hebben die overal voor klaarstaat. Zo zorgzaam. Dat had ik in 1985 niet kunnen bedenken toen ik nog alleen was na de heftige scheiding. 

Vandaag dus weer een gewoon rustig dagje. Ik geloof dat ik weer eens wat ga schilderen of met de oude fotootjes aan de gang maar het wordt nu ook beter weer. Misschien toch naar buiten met het fototoestel. We zien wel. Niets moet alles kan. Dat is zo super als je gepensioneerd bent. Ik geniet er elke dag van.

Even de heemtuin hier achter het huis in. Altijd leuk. Mogelijkheden genoeg

Staar

Ziezo, de eerste staar operatie is achter de rug. Daarvoor moest ik gister naar Ede. Gelukkig is dat niet zo'n grote ingreep maar toch altijd wel spannend. Het viel allemaal erg mee. Ik zag mooie kleurtjes tijdens de operatie een aardige inspiratiebron voor een schilderij, maar dat zal er wel niet van komen.
Vannacht heerlijk geslapen met een afgeplakt oog en toen het eraf ging heb ik alles eens goed in ogenschouw genomen. Er wordt dan ook meteen een lens op afstand scherpte in geplaatst dus op afstand kan ik nu met een oog zonder bril kijken al is het beperkt omdat dit het slechte macula oog is waar een behoorlijk stuk in wegvalt waardoor het overgebleven gedeelte wel scherp maar slechts 20% ziet. Ik moet eigenlijk altijd om die min of meer blinde vlek heenkijken. Maar.... ik kan daarmee nu toch beter het wit van het geel onderscheiden omdat de staar eraf is.
s
Over drie weken de controle en dan hoop ik dat het andere oog ook kan. Dan zullen de kleuren en de contrasten iets beter worden hoop ik. En zal het totale zicht, al is het maar 10% toch iets verbeteren.

lives matter

Ik heb er niets aan toe te voegen. Of toch...

 Het is allemaal diep triest. De wereld denkt niet in de kleur van het hart. We kunnen alleen ieder voor zich opmerkzaam blijven zodat we in de kleur van ons hart denken. Als het nodig is onze stem laten horen. En vooral zorgen dat die betrokkenheid niet weer als een hype wegzakt. Vooral IN onszelf.

Lees in mij zelf.

Een bijzondere dag

Wat een bijzonder en heerlijk dagje. En de dag is nog niet eens ten einde.
Gisteren was het heel anders. De morgen begon met buikpijn. De bekende krampen die energie vreten. Toch maar doorgaan met boodschappen halen maar verder kwam er weinig of niets meer van een actief leven want bij het minste geringste ben ik dan uitgeput.

Vanmorgen begon het al heel wat beter. Goed geslapen, samen ontbijten en wat dingetjes doen die ik gister niet meer kon. Gewoon lekker huishoudelijk bezig zijn. Dat geeft een voldaan gevoel. En dan is er het telefoontje van mijn jongste zoon, een fijn gesprek. Daarna de lunch en wat leuke dingen met de computer en tablet. Heerlijk de meditaties gedaan en daarbij merk ik de ene keer veel meer diepgang dan de andere keer en nu was het bijzonder. En  dan komt er ook nog een heel fijn videogesprek met mijn kleindochter die morgen 30 jaar wordt. Als dat alles bij elkaar niet genieten is, dan weet ik het niet meer.

Een hartje waard.