Ik dacht dat ik een beetje uitgeschreven was over de relatie van het bewustzijn met het universum. Want er bestaat natuurlijk ook een relatie van het bewustzijn met de vorm en dat is in ons geval het menselijk lichaam. En dan in het bijzonder met onze hersenen en het mentale. Maar eigenlijk raak je daar nooit over uitgedacht. Het blijft heel bijzonder en altijd zijn er ook in jezelf daarover weer nieuwe ontdekkingen te doen.
Nu vond ik nog een concept dat ik al eerder schreef maar nog niet publuceerde.
Ik zal er weer eens op mijn gemak naar kijken en het later publiceren. Gister las ik het even globaal door en vroeg me af hoe zit dat allemaal dan in relatie tot spiritualiteit en religie?
Of er bewustzijn is zonder drager, dus bv. Zonder hersenen. De wetenschap weet in ieder geval niet of het in de hersenen huist. Dat blijft vooralsnog een grote vraag. In ieder geval lijkt het zo te zijn dat door de hersenwerking je jezelf bewust kunt maken van bewustzijn. Maar of het er zonder hersenen helemaal niet is lijkt me ook niet logisch als bewustzijn een voorwaarde is om leven te creëren en als dat zo is dan was bewustzijn in wat voor vorm en op wat voor manier dan ook, al aanwezig tijdens de oerknal anders zou het er nu ook niet kunnen zijn.
Goed. Vandaag hangen er nog veel blaadjes aan de bomen. De rode beuken zijn prachtig bruin rood geworden maar ik kijk dwars door de linden voor mijn raam heen naar de overburen want daar zit geen blad meer aan. Ik heb de hoge planten uit de serre voor dat raam gezet dan is het toch wat knusser. En gelukkig, als ik door de noordelijke ramen kijk, zie ik dat het park in de mooiste herfstkleuren is getooid.
En dan ga ik zo nog even een kerstkaaartje schilderen. Ik hoop dat ik voor enkele dierbare nu genoeg kaartjes heb. Kan ik weer anders gaan expirementeren dan over sneeuw met verf en penseel. Dat is toch het liefste wat ik doe. En dan moet ik vooral niet vergeten dat er nog veel meer dingen zijn die gedaan moeten worden.
