Ouder worden

Al heel lang niets meer geschreven. Er zijn de laatste jaren ook zoveel veranderingen geweest dat ik niet meer zo op de gewoonte getrouwe oude toer zit. Naar buiten gericht en weinig rust ingebouwd.

Mijn pijnlijke darmen en slechte ogen worden er niet beter op en dat heeft me doen besluiten alle tijd te besteden aan dat wat ik werkelijk wil. Ik schilder en fotografeer veel gewoon omdat het nog steeds kan en ik er veel plezier in heb. Mijn boeddhistische en theosofische activiteiten doe ik niet meer buiten de deur omdat het reizen, met name het auto rijden, lastiger is geworden maar in huis houden overdenkingen en de dharma boefening me nog dagelijks bezig.

En nu dagelijks een man over de vloer die niet meer naar zijn werk hoeft. Een die altijd voor me klaarstaat waarmee ik samen fotografeer, muziek luister en autoritjes maak nu ik zelf alleen nog maar kleine afstandjes met de auto voor de boodschappen doe. Een veel rustiger bestaan.

Blij ben ik met het feit goed met de computer overweg te kunnen.  Daar gaat ook heel wat vrije tijd inzitten met het tablet dagelijks in de buurt, de ezel in de kamer, zijn de mogelijkheden nog steeds eindeloos. Daarin is niet zoveel veranderd.

Toch is het leven erg veranderd. Zoveel als ik, nog slechts kort geleden, altijd wel weg ging of weg moest, het leven speelt zich nu veel meer in huis af en daar voel ik me wonderlijk wel bij. Meer rust, veel mogen en weinig moeten. Geen druk meer op de ketel. Ik ben er helemaal aan toe. Genieten van alles dat me toevalt in een wereld waar veel lijden en ellende is, mag ik me tot nog toe heel gelukkig en rustig op mijn eigen pkek bevinden en de dingen doen die ik belangrijk vind.

Het schilderij waar ik de afgelopen week aan werkte

Acryl op papier 70 x 50

Onderweg naar Halloween

Het Depot

Het was misschien wel de laatste mooie zomerse dag in oktober. We maakten een wandeling door de tuin van Het Depot http://www.hetdepot.nl/

En daarna wilden we nog even het gebouw in voor de beeldengalerij. We wisten niet dat
het zo groot en  zoveel zou zijn. Over twee vleugels verdeeld stonden er honderden beelden die allemaal met het menselijk lichaam te maken hadden.

Leuk waren de objecten die in een keukentje waren uitgestald. Potten pannen etc die gevormd waren tot menselijke lichamen.

Er kwam geen eind aan het moois

Toen we zagen dat er nog twee verdiepingen vol stonden besloten we om een volgend keer terug te komen en onze vermoeide voeten op een kopje koffie te trakteren.

Niet te geloven.

Ik kreeg bloemen en nu staan ze al de derde week. Wel heb ik ze in een andere vaas overgezet want dan staan ze er weer even iets frisser bij. Het is bijna niet te gloven dat ze al drie weken staan.

Op vrijdag komen er twee studenten aan de deur met een mand bloemen. Twee aardige jongens en ze hebben niet veel keus maar de bloemen zijn zo vers. Nu heb ik weer fresia s en na een week begonnen ze pas uit te lopen. Nu, weer een week later staan ze in volle bloei en heb ik de eerste verlepte eruit geknipt.

Al tijden deed ik heel weinig met bloemen in huis. Ik ben veel te bezig met allerlei andere dingen. Vanmorgen weer wezen schilderen in het open atelier en fijne gesprekken gehad over dat wat ik nu eigenlijk echt wil schilderen. De essentie waar ik me verder en dieper mee bezig wil houden. Ook dat is een proces waarbij het niet altijd makkelijk is je te focussen en je niet mee te laten slepen door dat wat mooi is maar  schilderen wat je echt wilt. Geen zin om aan mooi te beantwoorden maar aan dat wat ik wil vertellen of laten zien. Daarbij is erover praten en het verwoorden ook belangrijk. Dan komt er een stukje duidelijkheid voor mezelf naar boven. Veel doen, expirementeren en uitproberen hoe kleuren werken. Het over elkaar zetten van lagen verf, dunner en dikker. En op die manier alles gebruiken om dat te laten zien wat ik wil.

Genoeg te doen.