Drie maal

Eens uitproberen welke lichtwerking de verschillende kleuren hebben.

Geen doel maar doen !

Wat is het leuk om te stoeien met vormen en kleuren op het tablet. Het is nog lang niet zoals ik het zou willen, maar dat is misschien niet haalbaar voor mij. Gelukkig is dat ook niet belangrijk.
Geen doel maar doen.

Een bijzonder kerstdiner

Ik had jullie nog niet verteld over het kerstdiner dat onze kleinkinderen (bijna 14 en 17) voor ons bereidde op de eerste kerstdag. Dagen van te voren zijn ze aan het koken geweest om het uit te proberen en hebben hun ouders heel wat hapjes voorbij zien komen om te keuren.

Eerste kerstdag werden we, de vier grootouders verwelkomt met een drankje en terwijl we gezellig zaten te praten, waren de jongens druk doende in de keuken. Een keurig schema waarop de tijden voor de oven stonden en we waren verrast toen we de eettafel keurig verzorgd en gedekt zagen met alles erop en eraan voor een feestelijke maaltijd. 

Martin voorzag ons zonder mankeren steeds weer van een drankje en Niels wist ons als een professional te vertellen wat er op tafel stond. Het was een heel bijzondere ervaring en tot in de puntjes verzorgd. Geweldig.

Ik mag niet mopperen

Drie weken pijnvrij is heerlijk en iedere dag verwonderde ik me daarover na jarenlange klachten.  Heel langzamerhand ging het steeds beter. Tot vandaag.
Eigenlijk was het wel te verwachten want ik heb me niet aan de regels gehouden die ik langzamerhand zelf heb uitgevonden. Dat valt tegen. Ja eigen schuld dikke bult. Maar wie weet misschien kunnen we toch morgen dat doen wat in de planning lag en is de pijn een incidentje.

Zo vlak voor de laatste dag van het jaar  terugkijken. Wat is er allemaal gebeurd en dan om met LOESJE te spreken

Maar vooruitkijken dan, daar ben ik ook niet zo'n voorstander van. Misschien heb ik dat zo langzamerhand afgeleerd. Ik heb gemerkt dat het onmogelijk is. Ik kom tegenwoordig niet verder dan het boodschappen lijstje en dat is moeilijk genoeg. Ik heb geen enkele grip op de toekomst. Er kan van alles gebeuren en ik heb daar gelukkig tot nog toe geen problemen mee. Ieder moment doen wat mogelijk is en wat me aanspreekt.

Ik ben met de meeste wekelijkse verplichtingen gestopt, haak en doodle er lustig op los en zorg dat het eten op tafel staat. Op tijd? Gelukkig ook niet meer belangrijk. Mijn jongste zoon wil geraniums voor me gaan kopen en ik vind het prima. Het zijn toch prachtige bloemetjes. Ik wil, nu ik zeventig ben genieten van ieder moment dat ik nog op mijn pad kan verwachten. En als er dingen zijn die minder plezierig zijn, zoals pijn en andere ongemakken hoop ik ze in vrede te kunnen aanvaarden.

Het gedicht van Toon Tellegen spreekt me erg aan en daarmee ga ik graag het nieuwe jaar in.

1. Ik mocht kiezen
Ik wist het niet.
Ik koos de vrede.

De waarheid en de schoonheid,
ik liet ze gaan,
en ook de wijsheid en de weemoed -
zelfs de liefde
die zo verwonderd naar mij keek, 
zwarte wolken dreven met haar mee.

Vrede, het was vrede.
En in de verste hoeken van mijn ziel
dansten wezens
waarvan ik zelfs nog nooit had gehoord!

En in de hemel hing een andere zon. 

Uit: Gedichten 1977 - 1999.
© Amsterdam, 2000. 


Ik ben benieuwd of het strebertje echt het hoofd op het kussen heeft gelegd en als ze de kop weer opsteekt, ach dan is dat ook prima. Als het van binnen maar vrede is.

En dat is nou precies wat ik iedereen in het nieuwe jaar toewens.