Kwaliteit

Plato roept op tot schrijven en zet meteen een heel waar stukje neer op zijn blog.
http://platoonline.wordpress.com/2014/10/13/we-300-oktober-2014/#comment-9414

Het zet me aan het denken want ik heb er niet zoveel plezier meer in, in dat schrijven op mijn blog, niet zoveel meer als een tijdje geleden. Misschien komt het wel weer terug maar nu denk ik: Wie zit er nu echt op mijn dagelijkse dingen, schrijfsels en hersenspinsels te wachten? Niemand toch. Ook voel ik me niet meer 'verplicht' overal en op alle blogjes te reageren. De kijkcijfers zijn dan ook hard achteruit gelopen en wat maakt het allemaal uit.

Er is de laatste tijd veel gebeurd. Je loopt toch niet te zeuren op een blogje over je pijntjes en de kwaaltjes die onvermijdelijk bij het ouder worden horen. Niet dat ik daar nu dagelijks mee bezig ben ik heb wel wat anders te doen. Maar pijn... daar kom je niet omheen. Gelukkig gaat het nu weer wat beter. Ik krijg extra D vitamine en mijn suikerspiegel is gezakt. Dat scheelt een slok op een borrel en ik zit weer beter in mijn energie alhoewel de werkelijke pijnklachten minder zijn maar niet overgaan.

Ik ben gestopt met 'verplichtingen' buitenshuis en dat geeft meer rust. En wat zo heerlijk is: ik schilder volop, teken, ga naar het open atelier van het KWA, experimenteer met foto's en  ook facebook laat me niet koud.  Daar vind ik weliswaar vluchtige maar toch leuke contacten met familie en bekenden en... heel belangrijk, ik heb meer tijd voor de mensen om me heen. Ja het is wel goed zo.
Moet mijn blogje kwaliteit hebben vraag ik me dan af naar aanleiding van Plato's blog? Ook daar maak ik me niet druk om. Ik wil er gewon lol in hebben en inspiratie komt niet uit de lucht vallen. Net als met het schilderen, je moet gewoon beginnen als je iets wilt doen en dan begint het vanzelf te borrelen. Zoals ik ook nu weer merk bij het schrijven. Wie weet komt er weer een periode van meer aandacht voor "Mijn Magazijn" waar uiteindelijk van alles inpast. We zullen zien.

Nog een plaatje van het Arboretum Wageningen.

Arboretum Wageningen

Gistermiddag waren we in het Arboretum van Wageningen. Het was er prachtig om te fotograferen.

Er was genoeg om op te rapen.

Doodles

Ik maak doodles op mijn telefoontje erg leuk om te doen.

En soms denk ik ook nog na ;-)

Rupsen en reïncarnatie

Net zoals een rups aan het einde van een grasspriet reikt naar de volgende spriet en zich erop trekt, zo reikt de ziel als die een lichaam en onwijsheid achter zich laat, naar een ander lichaam en trekt zich erin.

Upanishads

En op zulke reïncarnatiegedachten kun je dan allerlei fantasiën loslaten. Maar zoals je uit het citaat ook mag concluderen, zijn we kennelijk niet ECHT wijs zolang het lichaam onderdeel is van onze ziel. Die is tijdens het leven onlosmakelijk verbonden met het lijf. Het denken (ook lijfelijk) zit altijd tussen ziel en lichaam en wil ons van alles duidelijk maken wat niets met wijsheid heeft te maken. Vaak zelfs verwarren we ons denken met dat wat ziel zou zijn.

Kunnen we Wijs worden door ons bewust te worden van dat wat we altijd bedenken en alleen ervaren zonder onze doorlopende invullingen van het brein? Zijn we tijdens ons leven werkelijk in staat de ziel te ervaren en te weten wat dat is en inhoudt?
Velen zeggen dat het mogelijk is en hebben dat zelf ervaren omdat ze hun denken onderkennen en zich daar werkelijk doorlopend bewust van zijn. Pas wanneer je je werkelijk van iets bewust bent kun je er iets mee doen en weten dat DAT niet de ziel is.

Als het ons duidelijk wordt dat altijd de hersenen tussen ziel en lichaam inzitten, komen alle fantasieën en meningen die we loslaten op reincarnatie en vele andere invullingen over goed en kwaad en niet te vergeten over onszelf, op losse schroeven te staan. Dan worden ze van generlei belang. Dan gaan er andere waarden een rol spelen.

Misschien kunnen we dan uiteindelijk werkelijk met liefde en mededogen een gedreven en waardevolle levenshouding invullen. Dan is het brein tot rust gebracht en wordt het daar gebruikt waarvoor het nodig is.
Dan is de dood niet meer afschrikwekkend want dan WEET je.


plaatje van internet