We blijven verhuizen. Hebben we nauwelijks de verhuizing van mijn schoonouders achter de rug, zijn we hier weer met meubels aan het slepen. Dat gaat tegenwoordig niet zo makkelijk. De meubels en digitale aansluitingen, muziek etc. zijn heel wat gecompliceerder dan enkele tientallen jaren geleden. We zijn er nog niet mee klaar en er moeten nieuwe kabeltjes etc komen voor de muziek om alles weer op orde te krijgen, maar TV kunnen we alweer kijken. Het geluid is een ander verhaal want dat moet heel precies luisteren naar de wensen van Fer. Hij is een grote muziekliefhebber en neemt geen genoegen met slecht geluid.
Wat dat intern verhuizen betreft, herinner ik me nog hoe graag ik aan het schuiven was met de meubels. Het was voor mij altijd een vorm van creativiteit. Als ik dan de eethoek weer ergens anders had neergezet en de zithoek veranderd, had ik een heel nieuw en vrolijk gevoel. Ik keek als het ware met nieuwe ogen in de rondte en verheugde me. Die mogelijkheid is nu meer beperkt en alles in de kamer heeft een vaste plek omdat het niet anders kan. Nu we met deze kleine verandering bezig zijn, komt toch dat oude gevoel van blijheid weer in me op. Leuk, ik kan er weer echt van genieten.
En intussen staat de accu van het nieuwe fototoestel op te laden want ik ben behoorlijk aan het bladeren geweest door alle menu mogelijkheden en heb veel probeer plaatjes gemaakt.
