Ik ben er weer.
En ik heb zoveel diepzinnige lessen en meditaties gehoord en gedaaan waar ik weer geïnspireerd mee aan de gang kan dat ik niets zinvols te melden heb. hahahaha.
Nog maar even laten zakken en ik volsta met een plaatje.
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
maandag 6 februari 2012
dinsdag 31 januari 2012
zondag 29 januari 2012
Meer werelden
Niels is vandaag jarig. Hij wordt 14 jaar.
We gaan dus zo op reis.
In Nederland zijn we niet zo aan grote afstanden gewend en al is het maar 45 minuten rijden met de auto, het is toch verder dan in de stad blijven. Het kind reist de dagen dat hij niet hier overnacht op en neer voor school.
Verder ben ik (nog stees) heerlijk aan het schilderen,
Dit schilderij gaat niet alleen over puberende jongeren maar ik heb het ook gemaakt omdat het levenslang niet altijd eenvoudig is om begrip te hebben voor de wereld van de ander. Ieder maakt zo zijn eigen interpretatie van wat het leven is en voor hem of haar betekent. Daar kunnen, zelfs onder precies dezelfde omstandigheden heel andere dingen een rol spelen. Niets is hetzelfde en alles is uniek.
Geweldig natuurlijk, maar ook moeilijk als de communicatie niet klikt.
We gaan dus zo op reis.
In Nederland zijn we niet zo aan grote afstanden gewend en al is het maar 45 minuten rijden met de auto, het is toch verder dan in de stad blijven. Het kind reist de dagen dat hij niet hier overnacht op en neer voor school.
Verder ben ik (nog stees) heerlijk aan het schilderen,
Dit schilderij gaat niet alleen over puberende jongeren maar ik heb het ook gemaakt omdat het levenslang niet altijd eenvoudig is om begrip te hebben voor de wereld van de ander. Ieder maakt zo zijn eigen interpretatie van wat het leven is en voor hem of haar betekent. Daar kunnen, zelfs onder precies dezelfde omstandigheden heel andere dingen een rol spelen. Niets is hetzelfde en alles is uniek.
Geweldig natuurlijk, maar ook moeilijk als de communicatie niet klikt.
zaterdag 28 januari 2012
Het campinggasje
Vroeger heette dat een primus.
Als kind, ik denk dat ik niet veel ouder was dan een jaar of 5, het was eind jaren '40 begin jaren '50, ging ik kamperen met mijn ouders en oom en tante. In een ouderwetse leren jasje gehesen dat mijn moeder zelf had genaaid van een oude, een leren riem erom en een linnen kapje op mijn hoofdje werd ik door mijn vader op de schoot van mijn moeder in het zijspan getild die hij en mijn oom gemaakt hadden op zolder. Mijn vader als machine bankwerker het geraamte en mijn oom als timmerman de bak. Hij werd prachtig rood geschilderd met een zwarte punt. De tassen en achterplek van de motor waren helemaal opgetast met de nodige kampeer artikelen. Een tentje, alluminium bordjes, lepels, vorken en messen. Metalen bekertjes etc. Luchtbedden waren er nog niet of misschien waren die er wel maar niet geschikt voor onze portemonnee.
Aangekomen in 'Het grote bos" tussen Doorn en Driebergen werd er eerst stro gehaald en daarop een bed gefabriceerd. Er werden een paar schuimrubber kussens van de motor gehaald en daarop zaten we voor het tentje. Mijn moeder en tante konden het primusje niet bedienen en dat wilde ze ook niet leren ze wilden in de vakantie weleens genieten van hun vrijheid. Dat deden mijn oom of vader en er moest gepompt worden tot de peterolie vergaste en er gekookt kon worden. Gezamenlijk zaten we rondom het primusje te wachten tot het eten of het water gekookt was. Ik genoot van alle gebeurtenissen die nodig waren en was steeds weer verrast wanneer de mooie blauwe vlammen na het pompen uit de gaatjes van de vergasser spoten . Dat is het eerste campinggasje dat ik me herinner. Later en heel langzamerhand werd kamperen steeds luxer maar er zijn geen mooiere campinggas herinneringen dan deze.
I
Als kind, ik denk dat ik niet veel ouder was dan een jaar of 5, het was eind jaren '40 begin jaren '50, ging ik kamperen met mijn ouders en oom en tante. In een ouderwetse leren jasje gehesen dat mijn moeder zelf had genaaid van een oude, een leren riem erom en een linnen kapje op mijn hoofdje werd ik door mijn vader op de schoot van mijn moeder in het zijspan getild die hij en mijn oom gemaakt hadden op zolder. Mijn vader als machine bankwerker het geraamte en mijn oom als timmerman de bak. Hij werd prachtig rood geschilderd met een zwarte punt. De tassen en achterplek van de motor waren helemaal opgetast met de nodige kampeer artikelen. Een tentje, alluminium bordjes, lepels, vorken en messen. Metalen bekertjes etc. Luchtbedden waren er nog niet of misschien waren die er wel maar niet geschikt voor onze portemonnee.
Aangekomen in 'Het grote bos" tussen Doorn en Driebergen werd er eerst stro gehaald en daarop een bed gefabriceerd. Er werden een paar schuimrubber kussens van de motor gehaald en daarop zaten we voor het tentje. Mijn moeder en tante konden het primusje niet bedienen en dat wilde ze ook niet leren ze wilden in de vakantie weleens genieten van hun vrijheid. Dat deden mijn oom of vader en er moest gepompt worden tot de peterolie vergaste en er gekookt kon worden. Gezamenlijk zaten we rondom het primusje te wachten tot het eten of het water gekookt was. Ik genoot van alle gebeurtenissen die nodig waren en was steeds weer verrast wanneer de mooie blauwe vlammen na het pompen uit de gaatjes van de vergasser spoten . Dat is het eerste campinggasje dat ik me herinner. Later en heel langzamerhand werd kamperen steeds luxer maar er zijn geen mooiere campinggas herinneringen dan deze.
I
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
▼
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)