Gelek Rimpoche

Ik heb me eventjes teruggetrokken om een toehoorder te kunnen zijn.

Leren, denken en mediteren.

Meer werelden

Niels is vandaag jarig. Hij wordt 14 jaar.

We gaan dus zo op reis.
In Nederland zijn we niet zo aan grote afstanden gewend en al is het maar 45 minuten rijden met de auto, het is toch verder dan in de stad blijven. Het kind reist de dagen dat hij niet hier overnacht op en neer voor school.

Verder ben ik (nog stees) heerlijk aan het schilderen,

Dit schilderij gaat niet alleen over puberende jongeren maar ik heb het ook gemaakt omdat het levenslang niet altijd eenvoudig is om begrip te hebben voor de wereld van de ander. Ieder maakt zo zijn eigen interpretatie van wat het leven is en voor hem of haar betekent. Daar kunnen, zelfs onder precies dezelfde omstandigheden heel andere dingen een rol spelen. Niets is hetzelfde en alles is uniek.
Geweldig natuurlijk, maar ook moeilijk als de communicatie niet klikt.

Het campinggasje

Vroeger heette dat een primus.
Als kind, ik denk dat ik niet veel ouder was dan een jaar of 5, het was eind jaren '40 begin jaren '50, ging ik kamperen met mijn ouders en oom en tante. In een ouderwetse leren jasje gehesen dat mijn moeder zelf had genaaid van een oude, een leren riem erom en een linnen kapje op mijn hoofdje werd ik door mijn vader op de schoot van mijn moeder in het zijspan getild die hij en mijn oom gemaakt hadden op zolder. Mijn vader als machine bankwerker het geraamte en mijn oom als timmerman de bak. Hij werd prachtig rood geschilderd met een zwarte punt. De tassen en achterplek van de motor waren helemaal opgetast met de nodige kampeer artikelen. Een tentje, alluminium bordjes, lepels, vorken en messen. Metalen bekertjes etc. Luchtbedden waren er nog niet of misschien waren die er wel maar niet geschikt voor onze portemonnee.

Aangekomen in 'Het grote bos" tussen Doorn en Driebergen werd er eerst stro gehaald en daarop een bed gefabriceerd. Er werden een paar schuimrubber kussens van de motor gehaald en daarop zaten we voor het tentje. Mijn moeder en tante konden het primusje niet bedienen en dat wilde ze ook niet leren ze wilden in de vakantie weleens genieten van hun vrijheid. Dat deden mijn oom of vader en er moest gepompt worden tot de peterolie vergaste en er gekookt kon worden. Gezamenlijk zaten we rondom het primusje te wachten tot het eten of het water gekookt was. Ik genoot van alle gebeurtenissen die nodig waren en was steeds weer verrast wanneer de mooie blauwe vlammen na het pompen uit de gaatjes van de vergasser spoten . Dat is het eerste campinggasje dat ik me herinner. Later en heel langzamerhand werd kamperen steeds luxer maar er zijn geen mooiere campinggas herinneringen dan deze.
I

zware blogjes

Na zoveel 'zware' blogjes zou je bijna gaan denken dat het Boeddhisme alleen maar diep filosoferen is, maar dat is niet alleen maar  waar.
Natuurlijk is het zinvol je gezonde verstand te gebruiken, maar 'Boedhistische spiritualiteit' is nauw verwant met leven in het hier en nu.  Heel aards en praktisch je eigen beste kwaliteiten van Liefde en Mededogen naar boven 'toveren'.

En zo wil ik graag een fijn weekend ingaan ervan uitgaande dat we allemaal naar eer en geweten en naar beste vermogen handelen en dat is goed genoeg toch!! Iedereen heeft zulke mooie menselijke kwaliteiten in zich. Als ik o.a. al die blogjes lees waar mensen mee bezig zijn. Geweldig toch!

Aankomende week gaat het echt winteren en daar ben ik nu niet zo blij mee, want volgende week ga ik vier dagen 's morgens vroeg de deur uit om in Nijmegen weer de lessen te volgen. Daar verheug ik me op, maar het wordt wel krabben denk ik.