Gewoontepatronen doorbreken

Ingesleten gewoontepatronen

Geven richting aan een

leven 

Beangstigend

 te doorbreken

in een wereld 

van onzekerheden

Nieuwe lay out

Ik heb een nieuwe lay out gemaakt voor mijn fotoblog. Dat moest wel want ik kon de letters niet goed meer lezen en nu heb ik het zo verbeterd dat het voor mij zichtbaarder is. Het is een leuk werkje om te doen en misschien ga ik op deze blog ook eens een keer experimenteren met een ander thema. Maar je kunt het nieuwe blog bekijken op

https://ellyvandoorn.wordpress.com

En hier dan ook nog een foto

Fijne zondag.

Het prachtige weer lokte ons vorige week weer naar de Hoge Veluwe. Zo leuk en makkelijk wanneer je een abonnement hebt genomen. Ik had het fototoestel met de groothoeklens mee genomen en eerst maar eens die prachtige berken op de kiek zetten. Jammer genoeg maakte ik de opnamen op 3x4. Intussen heb ik het formaat op 2x3 ingesteld dat is zeker voor de groothoek een betere verhouding. Maar deze hieronder mogen er ook wel zijn.
Verder ging het naar de plas.

bij het informatie centrum van het Museonder wordt druk gebouwd. Eén grote bouwplaat waardoor er heel veel ruimte ontstaat.

Een boswachter liet de kinderen ruiken hoe de grote bosmieren zich verdedigen. Hij wapperde met zijn hand over de kolonie waardoor de mieren verstoord werden en ze scheiden mierenzuur af. 

Zo druk als het op het plein bij het centrum en restaurant was, zo rustig was het rond het water.

Aan het einde van de rondgang is een vogelspotplaats

Geprobeerd wat vogeltjes te schieten maar daarvoor was de lens niet toereikend genoeg. Helaas.

Wat een heerlijk lenteachtig februari zonnetje

Jonge zwaan

fotograferen en geluk

Een heerlijke nazomer week hebben we achter de rug. Misschien komen er nog meer mooie dagen met een laagstaande zon. Dat maakt de kleuren in de natuur zo mooi. De hoge zon in midden zomer geeft heel hoge contrasten en dat is lastig fotograferen. Zeker ook met mijn visuele handycap die het zien vermoeilijkt.
Dat neemt niet weg dat ik nog steeds heerlijk kan genieten van al het moois dat de natuur te bieden heeft. Wat kan een mens daarmee toch gelukkig zijn.

Het lelijke jonge eendje is thuisgekomen

Jonge zwaan

Arme Ekster

Vanmiddag zijn we weer even naar Sonsbeek gegaan. Een rondje om de grote vijver. Dat is inspannend genoeg .  Mijn energie wil maar niet verbeteren en de huisarts heeft mijn bloed laten prikken. Gelukkig schijnt er niets bijzonders aan de hand te zijn maar volgende week moet ik even naar het spreekuur komen. Dan zal ik wel meer horen.

In Sonsbeek was het dus weer een klein rondje maar we hebben heerlijk even kunnen fotograferen.

Ik zag een ekster die er niet zo florisant uitzag volgens mij misthij een stuk van zijn vleugel en hij scharrelde door de struiken op de grond. Die gaat waarschijnlijk de winter niet overleven.

Maar eer waren ook veel mooie dingen te beleven. De hele sfeer ademt alweer de herfst. Vreemd want er is toch nog niet zoveel kleur in het blad te bekennen of  toch...

De jonge zwanen zijn intussen behoorlijk uit de kluiten gewassen.

Als kers op de taart liet de citroenvlinder zich mooi fotograferen. Mijn dag is weer goed.

Eendjes voeren

Er is iets vreemds gebeurd. Deze is bovenaan in mijn gepupliceerde blogs komen staan. Nou het is een oudje maar hij mag blijven 😝

Ik zal wel iets verkeerd hebben gedaan 

Ook vandaag maakte ik een wandelingetje maar nam mijn fototoestel mee. Ja dan ben ik veel langer onderweg voor zo"n klein ommetje.  Er komen veel mensen in het park van het verpleeghuis en kinderen van de scholen steken een hoekje af door het park als ze van en naar school gaan met de fiets.

Ik kwam een verpleeghuisbewoner tegen in een elektrische rolstoel. Nee hij had er geen bezwaar tegen als ik fotootjes voor het web van hem maakte en hij legde me uit dat hij altijd de vogeltjes voerde en daar speciaal voer voor kocht. Ook de honden die in het park uitgelaten werden, kregen altijd iets lekkers. Die wisten het al precies.

Eerst kregen de Nijlganzen hun deel en als ze genoeg hadden gingen ze hun veren poetsen op de tak in de vijver.

dan zijn de kleinere eenden aan de beurt

En dan verplaatst hij zich naar een kaal plekje in het gras en strooit, achtervolgt door de eenden, het gekochte zaad uit.

We wensen elkaar een plezierige dag toe en ik loop naar de Sawah Belanda. Er vlak naast. Het Indisch monument. Een gerealiseerd project van de zusjes Bloem.

Helaas is Joyce die het landschap creëerde nog niet zo erg lang geleden overleden. Er heeft een herdenking plaatsgevonden op 15 augustus. Vanuit mijn raam kan ik dan de mensen op het terrein zien als ik erop attent wordt gemaakt want mijn ogen herkennen dat niet meer zeker niet van zo'n afstand.

Er zijn bloemen gelegd op een van de verhaal tableaus die Marion Bloem schreef.

En het rijstveldje ligt er mooi en waterig bij. Dat is andere jaren wel eens minder geweest.

En dan wandel ik verder en maak nog verschillende opnamen van alles wat er verder nog te beleven valt.

De achterste vijver is een en al kroos en niet meer als vijver herkenbaar

Zouden de bramen rijpen nu ze ze weinig regen hebben gehad deze zomer?